Przechodzę do omówienia materiału pt.:
Eksperyment Z Naczyniami Połączonymi – Ostatni Film o Płaskiej Ziemi Na Kanale Φ PSEUDOIDEALAND Φ

Autor materiału zapytuje: ‘Dlaczego ta rasowa obserwacja przeszła wśród wielu rasowych płaskoziemców bez rozdźwięku, bardzo interesujące.’

Możliwe, że gdybym dawniej nie oglądała materiałów z kanału tego Użytkownika, który wcześniej miał inne nicki, i deklarował się jako ktoś, kto został przekonany, że ziemia jest płaska, pomyślałabym, że materiał zrobił świeżak w temacie, który po zrobieniu jednego eksperymentu, tak a nie inaczej go zinterpretował, bo nie widział wielu innych obserwacji i eksperymentów*, które już zostały przeprowadzone, do których można i należy dotrzeć, jeśli chciałoby się szukać dostępnej wiedzę w tym temacie.

*Odsyłam (ponownie), do skondensowanych wiadomości, w temacie ilości dowodów na to, że ziemia NIE JEST GLOBEM, ale jest PŁASKA w linkach, które podałam w temacie poprzednim.

Autor/Eksperymentator stwierdza dalej:

‘Powierzchnia nie jest płaska wbrew temu, co mogłoby się wydawać.Przekonujemy się o tym dopiero wtedy, gdy wykonujemy pomiary na dalszych odległościach, rzędu kilkudziesięciu kilometrów’.

Jednak nie jest to zgodne z rzeczywistością, która obserwujemy nawet gołym okiem, o ile już zwracamy uwagę, na to, jak zachowuje się woda, oraz co nam mówi obserwacja w perspektywie.

‘Eksperymentator żartuje, że chciałby posłużyć się sześćdziesięcio kilometrową poziomicą, którą rozłoży pomiędzy wyspą a aparatem, a potem mówi: ‘(..)ale tak na poważnie, pytam: jak inaczej chcecie ustalić kształt ziemi., jeśli nie za pomocą wzroku i przyrządów optycznych? Dotykiem, czy może słuchem za pomocą sonaru wysyłać fale dźwiękowe, w kierunku ziemi, które po odbiciu wrócą i dadzą odpowiedź czy takowa się zakrzywia.’

No i słusznie! Wzrok nas nie myli, gdy patrzymy na płaską powierzchnię wody, chociaż większość obserwatorów nie będzie się zastanawiać nad tym, co widzi, gdyż jesteśmy trenowani edukacyjnie, by patrzeć, a nie widzieć.

To właśnie woda, jest już tym jednym i praktycznie jedynym wystarczającym dowodem na to, że tam, gdzie ona się rozlewa jest płaskość, ona tworzy poziomą taflę na powierzchni swego rozlewiska, czy to szklanka, inne naczynie, jezioro, morze, czy oceany.

Oceany to największa poziomica świata.

Obserwacje potwierdzają bowiem, że powierzchnia wody tworzy płaszczyznę, to przecież jeden z koronnych argumentów i dowodów na to, że miejsce, jej rozlewiska jest poziome, w żadnym nie zakrzywia się , nie tworzy też równi pochyłej,( jak to sugeruje poglądowy obrazek w omawianym materiale).

Eksperymentator nie wierzy w ‘perspektywę. (ani ‘magię świąt’. (Przypadkowo, czy też nie, słowo magia jest naprawdę modne, o czym napisałam w Przebudzatorze słownym ostatnio).

Zrozumienie postrzegania w perspektywie jest kluczowe, gdyż znajomość tego, co i jak widać w perspektywie, mówi nam , jaki kształt ma powierzchnia , na której stoją obserwowane obiekty.

Omawiał to zagadnienie szczegółowo, w swoich materiałach Użytkownik o nicku My Perspective (niestety nie znalazłam już jego kanału na youtube, ale część jego filmów zachowała się jeszcze na innych kanałach, poniżej polecam te filmy) i na moim blogu, jakiś czas temu , o tym napisałam.

Po czym rozpoznajemy, że dany obiekt jest usytuowany na powierzchni płaskiej, lub niepłaskiej?

Nie ma tu znaczenia wielkość obiektu, i czy obserwujemy go w przybliżaniu i oddalaniu, z dołu, z góry, z boku, ale kąty, które jeśli pozostają stałe na danym obiekcie mówią, obserwatorowi z jego perspektywy, że obiekt ten znajduje się na płaskiej powierzchni.

To zagadnienie jest omówione w tym materiale:

Flat Earth perspective part 1 of 3 – from MY PERSPECTIVE

Prawa perspektywy dotyczą obserwacji , niezależnie od skali.

Eksperymentator konkluduje dalej:
‘Prawdą jest, że nad płaską, poziomą powierzchnią takiego czegoś nie zaobserwujemy, (patrz eksperyment) – nie schowa nam się przy 330 metrowa wyspa poniżej poziomej linii wzroku, obserwując ją ze 150 metrowego wzniesienia. Jak miałoby to wyglądać, ja nie mam wątpliwości.’

Wyłanianie i chowanie się wyspy, wraz z ruchem drona. Wraz ze zmiana wysokości, nie pozostawia dla Eksperymentatora żadnych złudzeń.

Ale jeśli przyjrzymy się temu, jak wyłania się, albo znika u podstawy postać krocząca po boisku , to zrozumiemy co obserwujemy podczas doświadczenia z dronem.

Pokazuje to eksperyment na filmie:

1920s timeline change flat earth mud flood mystery history

W materiale 1920s timeline change flat earth mud flood mystery history, mniej więcj od 27 minuty, widzimy, w jaki sposób to się dzieje, że to znikanie i pojawianie się postaci wygląda podobnie, jak w eksperymencie z wyspą.

Skala boiska, ( które jest płaska powierzchnią) , jest odpowiednio mniejsza, ale dotyczy tej obserwacji ta sama zasada postrzegania w perspektywie, niezależna od skali.

Eksperyment z dronem i wyspą udowodnił
to samo, co eksperyment w mniejszej skali, z postacią na boisku, które jest płaskie.

To pokazuje , jak działa widzenie w perspektywie.

Tym bardziej, że tafla wody , niezależnie od skali zbiornika, w którym się znajduje, jest równa, jak stół, albo lustro, jak kto woli, ( przy spokojnej pogodzie).

Jeśli nie mamy pewności, co do powierzchni prostych i kulistych, to poszukanie odpowiedzi na podstawowe pytanie ile prostych jest na kuli? – powinno rozwiać wątpliwości.

Przy płaskiej, poziomej powierzchni widać , jak obiekty stoją lub wyłaniają się – NIE W NACHYLENIU, które musiałoby być obserwowane, gdyby powierzchnia ziemi, wody nie była płaska.

Polecam te materiały :
4 My Perspective Flat Earth

45 My Perspective Perspective Is Key Flat Earth Table

Konkluzja:

Niniejszym oznajmiam, iz nie jest moim celem krytyka czyichś decyzji, czy przekonań, choćby były podejmowane tylko na podstawie jednego eksperymentu , który został nieprawidłowo zinterpretowany i doprowadził Eksperymentatora do fałszywego wniosku, jakoby powierzchnia wody nie była płaska.

W eksperymencie zostało pokazane, jak działa przyrząd optyczny, przy zbliżaniu i oddalaniu (zoom), co nie jest dowodem na to, że powierzchnia wody się zakrzywia, a wrecz przeciwnie – gdy wie się o zasadach obserwacji horyzontu i postrzegania w perspektywie , oraz o tym, co wskazują kąty.

To mam nadzieję jest jasne, dla wszystkich zainteresowanych, zwłaszcza po obejrzeniu materiałów, które polecam wyżej w temacie postrzegania w perspektywie, i co perspektywa mówi nam o kształcie powierzchni, na której stoją lub poruszają się obiekty.