* (tymczasowo).
Jan. 21:20-23
20. A Piotr, obróciwszy się, ujrzał idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który przy wieczerzy wsparł się o pierś Jezusa i zapytał: Panie, któż jest ten, co cię wyda?
21. A Piotr widząc go, rzekł do Jezusa: Panie, a co z tym?
22. Rzecze mu Jezus: A gdybym zechciał, aby ten pozostał, aż przyjdę, co ci do tego? Ty chodź za mną!
23. Więc rozeszła się wśród braci ta wieść, ze ów uczeń nie umrze; wszakże Jezus nie powiedział, że nie umrze, lecz: A gdybym zechciał, aby ten pozostał, aż przyjdę, co ci do tego?
Pierwsza część Księgi Objawienia, została skierowana do 7 społeczności wywołanych ze świata, w Azji Mniejszej, przed rokiem 70 AD.
Jan przekazał ostrzeżenie do ówczesnych wierzących, które przekazał mu w objawieniu Pan Jezus, że Jego przyjście jest szybkie, że zobaczą Go również ci, którzy Go przebili.
Obj. 1:7-11
7. Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.
8. Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.
9. Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie.
10. W dzień Pański wpadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:
11. To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.
W 62 roku AD , brat Jezusa Jakub oznajmił skrybom (uczonym w Piśmie) i faryzeuszom, że obecnie Jezus ‘zasiada w niebie, po prawicy wielkiej Mocy, i zamierza niedługo przyjść na obłokach nieba.’ (Hegesippus cytowany przez Eusebiusza, Ecclesiastical History, Book II,XXIII)
Za to został przez wymienionych wyżej zabity, gdyż to, co mówił, wzmocniło wierzących w Jezusa, w wierze.
Jak to widać z zapisów historycznych, w roku 62, iż Jakub zaświadczył, że drugie przyjście Pana Jezusa na obłokach, mogło mieć miejsce w bardzo bliskiej przyszłości.
Drugie przyjście zostało odnotowane przez trzech znanych i uznanych historyków: Józefa, Tacyta i Euzebiusza.
W roku 66 AD, tuż przed rozpoczęciem pierwszej wojny żydowsko- rzymskiej, Józef relacjonował: ..zanim zaszło słońce, rydwany i oddziały żołnierzy, w ich uzbrojeniu, były widziane na biegnących obłokach i otaczały miasta.
Tacyt napisał: ‘ Na niebie pokazały się walczące armie, w błyszczącym, mieniącym się uzbrojeniu.’
Euzebiusz przekazał: ‘Tuż przed zachodem słońca, rydwany i uzbrojone oddziały były widziane, nad całym regionem, w powietrzu, kołujące w chmurach, i okrążające miasta.’
Cytat z łacińskiego dokumentu: Pseudo-Hegessipus, rozdział 44: ‘ Także po wielu dniach, postać o wielkich rozmiarach pojawiła się, tak jak to ujawniają żydowskie księgi, i przed zachodem słońca, ukazały się nagle i były widziane rydwany w chmurach, walczące w bojowym szyku, które napierały na miasta całego regionu Judei.
W historycznym, żydowskim dokumencie z X wieku; ‘Sepher Yossipon’, te anielskie armie w chmurach , widziane w roku 66, zostały wyjaśniane (wytłumaczone), następująco:‘ Ponadto w tamtych dniach, były widziane rydwany ogniste i postać na koniu, z wielką mocą pędzącego, poprzez niebo (przestworza),i tuż nad powierzchnią ziemi, walczącego przeciwko Jeruzalem i całemu regionowi Judei, wszystkie te konie były ogniste, i ich jeźdźcy również byli ogniści.
Yossipon nadmienia również fakt, że ta anielska armia z nieba, złożona z tej ognistej kawalerii, była literalnym wypełnieniem słów z 2 Tes. 1:7-8
7. A wam, uciskanym, dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej,
8. W ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa.
Staje się widoczne, że tak, jak większość pism (manuskryptów) ST , była zapowiedzią pierwszego przyjścia Mesjasza, tak ewangelie i listy apostolskie NT, były nakierowane na przekaz o drugim przyjściu Jezusa i spotkaniu z Nim na obłokach.
Zarówno apostoł Paweł, jak i społeczności wierzących , rozsiane po różnych miejscach antycznego świata, spodziewali się powrotu Jezusa, jeszcze za życia ich generacji, i biorąc pod uwagę powyższe ; – On powrócił!.
c.d.n.