* (tymczasowo).

Co to zmienia dla wierzących żyjących po tym Wydarzeniu?

Osobiście mogę zgodzić się z koncepcją, że sposób funkcjonowania, jak za czasów wczesnego chrześcijaństwa, gdy żyli jeszcze apostołowie i wierzący wraz z nimi oczekiwali na rychły powrót Pana Jezusa w oparciu o listy apostolskie, był przejściowym dla wychodzących ze starego Przymierza do nowego, i aktualnym do zapowiedzianego przyjścia Jezusa po wierzących, i zburzenia świątyni, symbolu starego Przymierza.

Z Dziejów Apostolskich wynika, że w tym przejściowym okresie, gdy stała jeszcze świątynia dla wierzących pierwszego/ starego Przymierza,
rozpoczęła się, dla tych, którzy wchodzili przez wiarę w Nowe Przymierze, era Ducha Świętego Nowego Przymierza, gdzie świątynią staje się ciało wierzącego, a wierzący z pomocą i bezpośrednim prowadzeniem Ducha Świętego, może i powinien wzrastać w wierze i poznawaniu dzieła Bożego, co właśnie dzięki Duchowi Świętemu, jest możliwe bez pośrednictwa jakiejkolwiek struktury, czy poprzez sprawowanie kultu i nadzoru.

A ponieważ, jak to czytamy w Dziejach Apostolskich, obietnica otrzymania Ducha Świętego dotyczy wszystkich, których Bóg powoła ‘z bliska, czy z daleka’, dlatego obejmuje również nasze pokolenie i następne, ile ich jeszcze będzie*.

To oczywiście jest bardzo dobra wiadomość, dla wszystkich tych, którzy w szczerości serca pragną podążać w pielgrzymce wiary, do Królestwa Bożego, które, jak powiedział Jezus, nie jest z tego świata.

Jak również to, że mimo, iż w okrojonej formie, z niedoskonałymi tłumaczeniami, Biblia ciągle jest dla nas dostępna, i można ją czytać, z prośbą bezpośrednio do Stwórcy o jej rozumienie.

W żadnym razie, nie jestem zwolenniczką wyrzucania Biblii, **
ani deprecjonowania jej historycznego przekazu. Wierzę, że to, iż zachowała się w ogóle, i w tym co jest podstawą naszego ratunku w dziele Zbawienia w Chrystusie, jest podstawową wiedzą dla wierzącego.

*(Intrygowało mnie jakiś czas temu, że o ile wymienieni są po kolei, wszyscy protoplaści od Adama do Józefa męża Marii, matki Jezusa, w Ewangelii Łukasza, oraz pokolenia od Abrahama do Chrystusa w Ewangelii Mateusza, to nie mamy dalszych informacji, które relacjonowałaby w sposób analogiczny, przebieg pokoleniowy od Jezusa – na przykład pokoleń pochodzących od Jego najbliższej rodziny, do naszych czasów, co byłoby naturalnym, i jakże ekscytującym dla kolejnych pokoleń, zapisem ciągłości historycznej dziejów ludzkości.

Mamy za to luki czasowe, oraz oficjalną historię podważaną przez niezależnych badaczy, i poczucie, wzmacniane podczas oglądania starych fotografii, których nigdy nie widzieliśmy w podręcznikach szkolnych, jakbyśmy oderwani od ciągłości dziejowej, znaleźli się w jakiś zagadkowy sposób, na gruzach cywilizacji, przy których człowiek współczesny może czuć się malutki, nie tylko wzrostem, i zapóźniony w technologii, ale także ominięty w genealogiach panujących, sięgających czasów, o których przodkowie zwykłych ludzi nie zostawili swoim zwykłym potomkom żadnych informacji.

** Omawiany materiał, jak i pozostałe na tym kanale yt, mogą być odbierane jako wysoce kontrowersyjne i osobiście też nie z wszystkim się zgadzam, co jest na tym kanale prezentowane – ( na przykład materiały o Biblii), aczkolwiek info, które dotyczą w/w wydarzeń mało znanych, lub wcale, są w moim odczuciu warte uwagi i rozważenia.).

Podaję tytuł omówionego materiału filmowego na portalu yt.:

The Rapture and Jesus Return, Already Happened 2.0 , na kanale Użytkownika Seek Christ Within

* (tymczasowo).

Autor materiału filmowego, ( tytuł filmu  w cześci 7 i ostatniej), z którego czerpałam info do tego artykułu, po przeanalizowaniu zanotowanych i zachowanych, (aczkolwiek, jak już zostało to wspomniane wcześniej, nieznanych powszechnie), relacji historycznych, dochodzi do konkluzji, że pomiędzy 66 a 70 rokiem AD, Jezus wypełnił słowa zapisane w Mat. 25:31-31. A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały.
32. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów.

33. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy.

Stalo się to , gdy przyszedł w chwale, ze swymi aniołami na obłokach, i zasiadł na swoim tronie, by sądzić 12 plemion Izraela, miasta i okolice przez nich zamieszkane. Oddzielił owce – Żydów i wierzących z pogan, którzy wierzyli w Niego, od kozłów – Zelotów i Żydów, którzy Go odrzucili, usiłując ratować świątynię, ogłaszając Jezusa fałszywym prorokiem, i że On nie jest Mesjaszem.

Ap.Paweł zapowiedział, że ci, którzy zasnęli w Chrystusie, powstaną pierwsi:
1 Tes. 4:16. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie,
Dlatego ci, którzy zasnęli przed rokiem 66, powstali pierwsi i spotkali się z Jezusem w chmurach ,(na obłokach), gdy nadszedł On w roku 66AD.
Paweł powiedział również, ze ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego.
1 Kor. 15:50. A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone.

Dlatego uczniowie Jezusa, którzy odeszli po 66 roku, zostali przemienieni, w jednym momencie, w oka mgnieniu, i zostali pochwyceni na obłoki, na spotkanie z Jezusem, i nie zostali pogrzebani w grobach, jak uczniowie, którzy odeszli przed rokiem 66AD.
Do tego wydarzenia odnoszą się wersety:

1 Kor. 15:54. A gdy to, co skażone, przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie!
55. Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje?

To wydarzenie było wypełnieniem zapowiedzi z Mat. 19:28. A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzy poszliście za mną, przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń izraelskich.

Jezus wypełnił pierwsze przymierze ST, i zapoczątkował nowe przymierze NT, zasiadł na tronie w chmurach, sądząc Izraela, a także dał prawo sądzenia 12 swym uczniom, siedzącym na 12 tronach, co ( biorąc pod uwagę w/w zapisy historyczne), wydarzyło się w latach 66-70AD.

W Hebr.9;8 czytamy:
8. Przez to Duch Święty wskazuje wyraźnie, że droga do świątyni nie została jeszcze objawiona, dopóki stoi pierwszy przybytek;

W w/w materiale pada sugestia, że tylko wtedy, gdy tabernaculum (przybytek, miejsce najświętsze z najświętszych w świątyni) został zburzony, zostało otwarte drzwi do świątyni w niebie.
To miejsce (portal) znajduje się dokładnie nad miejscem, gdzie stała druga świątynia w Jeruzalem , to było dokładnie to miejsce, gdzie Jakub zobaczył aniołów zstępujących i wstępujących po drabinie do nieba. I to jest napisane tutaj:
1 Moj. 28:17. Zdjęty trwogą rzekł: O, jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba.

Wniosek końcowy, który pada w w/w materiale:
Podobnie jak Żydzi odrzucili prawdę o pierwszym przyjściu Jezusa Mesjasza w ciele, tak chrześcijanie, ( nominalne) chrześcijaństwo odrzuciło prawdę o drugim przyjściu Jezusa na obłokach (parousia), w latach pomiędzy 66 a 70 rokiem AD. Również ci chrześcijanie, ( mowa o funkcjonujących w oparciu o wiarę, że nie nastąpiło jeszcze drugie przyjście Jezusa), cofają się z powrotem w funkcjonowaniu do starego przymierza (ST), w taki sposób, jak było to za czasów pierwotnego kościoła.

Zarówno jedni, jak i drudzy, żyją przeszłością. Jedni w niecierpliwym oczekiwaniu na ich Mesjasza, drudzy w niecierpliwym oczekiwaniu na drugie przyjście Chrystusa na obłokach i pochwycenie.

c.d.n.

* (tymczasowo).

Biblia zawiera słowo parousia w pismach greckich, gdy jest mowa o ‘drugim przyjściu Jezusa na obłoki z Jego aniołami’;

Słowo parousia , w Grecji było używane, odnośnie przybycia generała zdobywcy, imperatora, lub wysoko stojącej persony, w oficjalnej hierarchii miasta. To słowo uwzględnia takie przybycie, w jakiejś rozciągłości czasowej.

W antycznym świecie to słowo sugeruje, że król, generał, lub wysokiej rangi oficjel, który przybył, mógł przebywać ze swymi zastępami i orszakiem, poza goszczącym miastem.

Mieszkańcy takiego miasta otwierali bramy miasta, i wychodzili na zewnątrz, aby powitać gościa, a następnie eskortowali go do swojego miasta.

Zwykle jest tak, że gdy jest mowa o drugim przyjściu Jezusa (parousia) , to pojawia się wtedy wyobrażenie tego przyjścia, jako jedno wydarzenie, że Pan Jezus ukazuje się na chmurach ten jeden raz.
Tymczasem słowo parousia , odnosi się do dłuższego pobytu, i rozciągniętej w czasie, obecności.

Dlatego wizja armii i żołnierzy, z roku 66AD, wspomniana przez wymienione źródła historyczne, była relacjonowana aż do roku 70AD , gdy świątynia została zburzona, a także został pojmany lider zelotów Jan Gischala.

Tak więc drugie przyjście Jezusa parousia miało miejsce pomiędzy 66-70 AD, podczas pierwszej żydowsko-rzymskiej wojny.

1 Tes. 4:15-17
15. A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.
16. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie,
17. Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.

W roku 66AD, tuz po tym, jak rozpoczęło się żydowskie powstanie, i krótko po tym, gdy obserwowano żołnierzy i ogniste rydwany w chmurach, cezar Neron, był w Grecji podczas budowy kanału korynckiego. W tamtym czasie, były widziane masowe zmartwychwstania/ porwania na obłoki, tych, którzy umarli, (zasnęli), w Chrystusie.

Odnośnie budowy tego kanału, Cassius Dio napisał:‘ Kiedy pierwsi robotnicy dotknęli gleby, trysnęła z niej krew, rozległy się jęki i ryczenie, i ukazało się wiele fantomów (duchów). Neron sam chwycił motykę, i przerzucił nią sporą ilość ziemi, czym zmusił resztę do naśladowania go.‘(Cassius Dio, Roman History 63,16)

Swetoniusz opisując to samo wydarzenie, zauważył, że gdy Neron wbił się w glebę, dał się słyszeć głos trąby.(Suetonius, :Lives of the Twelve Ceasars. 6;19)

To, że trąba była słyszana, podczas momentu zmartwychwstania umarłych, jest jasnym wypełnieniem 1 Kor. 15:52. W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni.

Zarówno drugie przyjście Chrystusa, jak i zmartwychwstanie, zostało historycznie zauważone i zanotowane, a rozpoczęło się podczas rewolty żydowskiej w latach 66AD.

c.d.n.

* (tymczasowo).

Jan. 21:20-23
20. A Piotr, obróciwszy się, ujrzał idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który przy wieczerzy wsparł się o pierś Jezusa i zapytał: Panie, któż jest ten, co cię wyda?
21. A Piotr widząc go, rzekł do Jezusa: Panie, a co z tym?
22. Rzecze mu Jezus: A gdybym zechciał, aby ten pozostał, aż przyjdę, co ci do tego? Ty chodź za mną!
23. Więc rozeszła się wśród braci ta wieść, ze ów uczeń nie umrze; wszakże Jezus nie powiedział, że nie umrze, lecz: A gdybym zechciał, aby ten pozostał, aż przyjdę, co ci do tego?

Pierwsza część Księgi Objawienia, została skierowana do 7 społeczności wywołanych ze świata, w Azji Mniejszej, przed rokiem 70 AD.

Jan przekazał ostrzeżenie do ówczesnych wierzących, które przekazał mu w objawieniu Pan Jezus, że Jego przyjście jest szybkie, że zobaczą Go również ci, którzy Go przebili.
Obj. 1:7-11
7. Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.
8. Jam jest alfa i omega [początek i koniec], mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.

9. Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie.
10. W dzień Pański wpadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:
11. To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.

W 62 roku AD , brat Jezusa Jakub oznajmił skrybom (uczonym w Piśmie) i faryzeuszom, że obecnie Jezus ‘zasiada w niebie, po prawicy wielkiej Mocy, i zamierza niedługo przyjść na obłokach nieba.’ (Hegesippus cytowany przez Eusebiusza, Ecclesiastical History, Book II,XXIII)

Za to został przez wymienionych wyżej zabity, gdyż to, co mówił, wzmocniło wierzących w Jezusa, w wierze.

Jak to widać z zapisów historycznych, w roku 62, iż Jakub zaświadczył, że drugie przyjście Pana Jezusa na obłokach, mogło mieć miejsce w bardzo bliskiej przyszłości.

Drugie przyjście zostało odnotowane przez trzech znanych i uznanych historyków: Józefa, Tacyta i Euzebiusza.

W roku 66 AD, tuż przed rozpoczęciem pierwszej wojny żydowsko- rzymskiej, Józef relacjonował: ..zanim zaszło słońce, rydwany i oddziały żołnierzy, w ich uzbrojeniu, były widziane na biegnących obłokach i otaczały miasta.

Tacyt napisał: ‘ Na niebie pokazały się walczące armie, w błyszczącym, mieniącym się uzbrojeniu.’

Euzebiusz przekazał: ‘Tuż przed zachodem słońca, rydwany i uzbrojone oddziały były widziane, nad całym regionem, w powietrzu, kołujące w chmurach, i okrążające miasta.’

Cytat z łacińskiego dokumentu: Pseudo-Hegessipus, rozdział 44: ‘ Także po wielu dniach, postać o wielkich rozmiarach pojawiła się, tak jak to ujawniają żydowskie księgi, i przed zachodem słońca, ukazały się nagle i były widziane rydwany w chmurach, walczące w bojowym szyku, które napierały na miasta całego regionu Judei.

W historycznym, żydowskim dokumencie z X wieku; ‘Sepher Yossipon’, te anielskie armie w chmurach , widziane w roku 66, zostały wyjaśniane (wytłumaczone), następująco:‘ Ponadto w tamtych dniach, były widziane rydwany ogniste i postać na koniu, z wielką mocą pędzącego, poprzez niebo (przestworza),i tuż nad powierzchnią ziemi, walczącego przeciwko Jeruzalem i całemu regionowi Judei, wszystkie te konie były ogniste, i ich jeźdźcy również byli ogniści.

Yossipon nadmienia również fakt, że ta anielska armia z nieba, złożona z tej ognistej kawalerii, była literalnym wypełnieniem słów z 2 Tes. 1:7-8
7. A wam, uciskanym, dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej,
8. W ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa.

Staje się widoczne, że tak, jak większość pism (manuskryptów) ST , była zapowiedzią pierwszego przyjścia Mesjasza, tak ewangelie i listy apostolskie NT, były nakierowane na przekaz o drugim przyjściu Jezusa i spotkaniu z Nim na obłokach.

Zarówno apostoł Paweł, jak i społeczności wierzących , rozsiane po różnych miejscach antycznego świata, spodziewali się powrotu Jezusa, jeszcze za życia ich generacji, i biorąc pod uwagę powyższe ; – On powrócił!.

c.d.n.

* (tymczasowo).

Co o drugim przyjściu Pana Jezusa napisano w historii, która nie jest upowszechniana.
W poniższym opracowaniu posłużyłam się m.in. info z materiału , podlinkowanego w dalszej części.

Oto kilka intrygujących wersetów, które były zapowiedziami powtórnego przyjścia Jezusa, gdy Jezus mówił do swoich wybranych uczniów – apostołów, o nadchodzących dla nich zadaniach i prześladowaniach, które na nich czekały:

Mat. 10:22. I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego, ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
23. A gdy was prześladować będą w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; zaprawdę powiadam wam: Zanim zdążycie obejść miasta Izraela, Syn Człowieczy przyjdzie.

Mat. 16:27-28
27. Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy odda każdemu według uczynków jego.
28. Zaprawdę powiadam wam, że są wśród stojących tutaj tacy, którzy nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w Królestwie swoim.

Jezus oznajmił swoim uczniom, że świątynia zostanie zburzona, nie zostanie z niej kamień na kamieniu,

Mat. 24:1-51
1. A gdy Jezus opuszczał świątynię i odchodził, przystąpili uczniowie jego, aby mu pokazać zabudowania świątyni.
2. A On, odpowiadając, rzekł do nich: Czy nie widzicie tego wszystkiego? Zaprawdę powiadam wam, nie pozostanie tutaj kamień na kamieniu, który by nie został rozwalony.
3. A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?

4. A Jezus odpowiadając, rzekł im: Baczcie, żeby was kto nie zwiódł.
5. Albowiem wielu przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Jam jest Chrystus, i wielu zwiodą.

6. Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. Baczcie, abyście się nie trwożyli, bo musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec.
7. Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi.
8. Ale to wszystko dopiero początek boleści.
9. Wtedy wydawać was będą na udrękę i zabijać was będą, i wszystkie narody pałać będą nienawiścią do was dla imienia mego.
10. I wówczas wielu się zgorszy i nawzajem wydawać się będą, i nawzajem nienawidzić.
11. I powstanie wielu fałszywych proroków, i zwiodą wielu,
12. A ponieważ bezprawie się rozmnoży, przeto miłość wielu oziębnie.
13. A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
14. I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec.
15. Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel – kto czyta, niech uważa
16. Wtedy ci, co są w Judei, niech uciekają w góry;
17. Kto jest na dachu, niech nie schodzi, aby co wziąć z domu swego;
18. A kto jest na roli, niech nie wraca, by zabrać swój płaszcz.
19. Biada też kobietom brzemiennym i karmiącym w owych dniach.
20. Módlcie się tylko, aby ucieczka wasza nie wypadła zimą albo w sabat.
21. Wtedy bowiem nastanie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i nie będzie.
22. A gdyby nie były skrócone owe dni, nie ocalałaby żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni.

23. Gdyby wam wtedy kto powiedział: Oto tu jest Chrystus albo tam, nie wierzcie.
24. Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą wielkie znaki i cuda, aby, o ile można, zwieść i wybranych.
25. Oto przepowiedziałem wam.
26. Gdyby więc wam powiedzieli: Oto jest na pustyni – nie wychodźcie; oto jest w kryjówce – nie wierzcie.
27. Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego,
28. Bo gdzie jest padlina, tam zlatują się sępy.
29. A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone.
30. I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą,

31. I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi.
32. A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy gałąź jego już mięknie i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato.

33. Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi.
34. Zaprawdę powiadam wam. Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

35. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.

i dalej aż do wersetu 51.

Jezus mówił uczniom:

Łuk. 21:20-32
20. Gdy zaś ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej zburzenie.
21. Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są w obrębie miasta, niech wyjdą z niego, a mieszkańcy wsi niech nie wchodzą do niego.
22. Gdyż dni te, to dni odpłaty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane.
23. Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni; będzie bowiem wielka niedola na ziemi i gniew nad tym ludem,

24. I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan.
25. I będą znaki na słońcu, księżycu i na gwiazdach, a na ziemi lęk bezradnych narodów, gdy zahuczy morze i fale.
26. Ludzie omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat, bo moce niebios poruszą się.
27. I wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.
28. A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze.

29. I powiedział im podobieństwo: Spójrzcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa;
30. Gdy widzicie, że już puszczają pąki, sami poznajecie, iż lato już blisko.
31. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże.
32. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, a wszystko to się stanie.

c.d.n.