.. zapewne niektórzy z nas pamiętają przebój M. Oldfielda, pod takim właśnie tytułem , śpiewany przez szkocka wokalistkę Maggie Reilly, o mrocznych wydarzeniach, które rozegrały się w pewną księżycową noc, bo jak to powszechnie wiadomo,  księżyc sprzyja wszelkim tajemniczym i mrocznym wydarzeniom, może dlatego, że on sam i jego światło owiane są dużą doza tajemniczości, a i w jego cieniu zwykły czaić się sprawy, które nawet naukowcom mogą sprawiać pewne trudności,  przy przedstawianiu obowiązującego naukowo modelu,  naszego targanego różnorakimi problemami świata.

Tak się składa,  iż jesteśmy w dniu, a właściwie przed nocnym spektaklem, w wydaniu księżycowym, które będzie można ( przy sprzyjających okolicznościach) obserwować w naszym kraju, zacznijmy od tego właśnie zapowiędzianego tutaj wydarzenia:

Cytuję za podanym źródłem: Jak oglądać zaćmienie Księżyca 7 sierpnia?

‘Zaćmienie będzie widoczne gołym okiem. Jeśli jesteście szczęśliwymi posiadaczami lornetek lub teleskopów, to miejcie je pod ręką, bo dzięki temu będziecie mogli przyjrzeć się z bliska temu zjawisku

Stanowisko obserwacyjne zajmijcie ok. godz. 20.15. Powinniście mieć dobrą widoczność południowo-wschodniego horyzontu, bo właśnie tuż nad nim rozegra się zasadnicza część tego spektaklu. Księżyc będzie wydawał się większy (jak zawsze, gdy znajduje się nisko na niebie*), a do tego jeszcze będzie miał lekko wygryzioną tarczę – cóż za widok! Faza maksymalna zaćmienia nastąpi o godz. 20.20 i wówczas cień Ziemi w 24 proc. zasłoni tarczę Księżyca na wschodzie Polski, a w 18-20 proc. dalej na zachodzie. Księżyc opuści cień naszej planety o godz. 21.18, co oznacza kres zaćmienia częściowego.

Potem nastąpi faza półcieniowa, która potrwa przez 30-40 minut. Nie będzie to jednak widowisko łatwe do obserwowania, bo tak naprawdę trudno będzie gołym okiem dostrzec nieznaczne zaciemnienie tarczy Księżyca. Zaćmienie ostatecznie zakończy się o godz. 22.50′
Podkreśliłam fragment , do którego będą odnosić się poniższe uwagi.

*O wymiarach słońca i księżyca czytamy m. innymi  w  Księdze Henocha rozdz. 72,  gdzie temat ten, poruszony w Biblii,  jest rozwinięty bardziej szczegółowo :
Jest to wielkie wieczne światło, które na wieki wieków nazwane jest słońcem.
36 To, które powstaje, jest wielkim światłem, a nazwane tak jest z nakazu Pana ze względu na swój wygląd.
37 Powstaje ono i zachodzi. Nie zmniejsza się ani nie odpoczywa. Dzień i noc wędruje tak na swym wozie.
Jego światło siedmiokroć jest jaśniejsze od światła księżyca, ale w rozmiarach oba są równe.

W zależności od położenia na nieboskłonie i miejsca obserwacji obserwatora – albo biegnąc po  zwrotniku raka, albo koziorożca -, słońce i księżyc wyglądają  na mniejsze lub większe:

Drogę słońca i księżyca na nieboskłonie prawidłowo tłumaczy zagadnienie perspektywy i horyzontu, a w tym rozmiar słońca i księżyca, obserwowany w ruchu od lub do linii horyzontu. Polecam w tym temacie poniższy materiał, który omawia to zagadnienie szczegółowo:

Co NAPRAWDĘ wywołuje zaćmienie księżyca?

Już w starożytności wiedziano o istnieniu ciemnego ciała:

– (a bywa ich więcej i są fotografowane), a teoria o ‘cieniu ziemi-kuli’, który miałby powodować zaćmienie księżyca, została sfabrykowana na poczet teorii heliocentrycznej. Obecnie też już szerszej opinii zainteresowanych wiadomo, iż teorii heliocentrycznej nie potwierdzają badania i obserwacje, a przy tym jest sprzeczna z zasadami rządzącymi w świecie fizycznym i zdrowym rozsądkiem. Dokonane obserwacje zaćmień słońca i księżyca są ( póki co) jeszcze  dostępne, więc zachęcam do ich prześledzenia:

Linki w podanym materiale, do obejrzenia na you tube. ( w k. angielskim)

Zapraszam na ciekawy materiał w j. polskim:

Zapraszam też na niezwykle ciekawy film w j. angielskim, gdzie pokazane są fotografie gwiazd prześwitujących przez  tarczę księżyca, w jego zacienionej części, robione podczas  zaćmienia księżyca , dnia 27 września 2015 roku. Jak to możliwe? Autor filmu przedstawia swoje wnioski:: gwiazdy różnych barw, (czerwonej, niebieskiej i białej)  widocznie prześwitujące przez tarczę księżyca obserwujemy, ponieważ księżyc nie jest kulistym ciałem stałym, na którym można byłoby ‘wylądować’, jak to onegdaj sfingowała NASA i pokazała to kłamstwo światu, ale prześwitującym dyskiem, przez który można obserwować gwiazdy. A także, ponieważ zaćmienie jest powodowane NIE cieniem ziemi-kuli, jak to w szkołach zwykło się przedstawiać do wierzenia, ale czarnym obiektem, zwanym czarnym słońcem – prześwitywalnym dyskiem; ustawiającym się czasami za, a czasami przed księżycem, o którym w szkołach i w mainstreamie nie usłyszymy.

Na flagach różnych państw ( widać dalej w materiale)  ten fenomen prześwitujących przez tarczę księżyca gwiazd, jest zobrazowany.
W dalszej części filmu przykłady i eksperymenty.
Polecam:

———————————————

W temacie zaćmienia czeka nas już wkrótce, bo w tym miesiącu, bardzo ciekawe wydarzenie, którego kulminacja ma się rozegrać za Wielką Wodą. O tym wydarzeniu napiszę wkrótce.